Zespół Innspace, do którego należą Cyrus Sidor, absolwent lotnictwa i kosmonautyki i Hubert Gross, student lotnictwa i kosmonautyki na Wydziale Budowy Maszyn i Lotnictwa Politechniki Rzeszowskiej, zdobył czwarte miejsce w konkursie Moon Base Design Contest. Ich projekt to baza na Księżycu wykonana za pomocą druku 3D, w której główną rolę grają… algi.
Konkurs zorganizowało stowarzyszenie Moon Society z siedzibą w USA. Zaprosili oni drużyny z całego świata do zaprojektowania habitatu księżycowego, który jest możliwy do wybudowania w ciągu najbliższej dekady i pomieści 2–3 załogi jednocześnie.
W konkursie czwarte miejsce zdobył projekt przygotowany przez polską grupę Innspace, która ma na swoim koncie sukcesy w innych konkursach związanych z architekturą kosmiczną. Zespół zdobył tytuł Gold Winner w konkursie Future Mars Life w Chinach oraz piąte miejsce w konkursie Mars Colony Prize w USA.
Jako lokalizację habitatu grupa wybrała teren w pobliżu krateru Shackleton, ulokowany na południowym biegunie. To jedno z ciekawszych miejsc na Księżycu, gdyż znajdują się tam zarówno obszary, które Słońce oświetla przez prawie cały czas, jak i takie, do których światło nie dociera nigdy. To sprawia, że wybrana lokalizacja jest szczególnie interesująca dla naukowców. Dzięki położeniu na biegunie południowym habitat zyskałby również dostęp do wody, która jest uwięziona w postaci lodu na i pod powierzchnią Księżyca.
Baza Xors składa się z czterech modułów, inspirowanych rozwiązaniem firmy Bigelow, przetestowanym na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Moduły zostałyby pokryte grubą warstwą regolitu księżycowego za pomocą technologii druku 3D, co stanowiłoby dodatkową ochronę przed promieniowaniem. Zbudowanie takiej bazy dla kilkunastu astronautów wymaga jednak misji przygotowawczych. Do transportu potrzebnych zasobów i sprzętu niezbędnych byłoby aż 17 lotów.
„Najważniejszą częścią w projektach baz księżycowych są systemy podtrzymywania życia i systemy odpowiadające za bezpieczeństwo bazy” – zaznaczają Ewa Borowska i Magdalena Łabowska, które odpowiadały za część środowiskową. „Najtrudniejszym aspektem było zaprojektowanie układów bezpieczeństwa, tak aby zapewnić ochronę i prawidłowe działanie każdego z systemów podtrzymujących życie w każdych warunkach, nawet w sytuacjach kryzysowych.”
Ważnym elementem systemów podtrzymywania życia są algi. Miks specjalnie dobranych mikroorganizmów, w tym bakterii, cyjanobakterii i mikroglonów, spełniałby funkcje oczyszczania ścieków i innych zanieczyszczeń wodnych. Dodatkowo specjalnie dobrane mikroglony w formie paneli naściennych w każdym pomieszczeniu dostarczałyby tlen i pełniłyby funkcje wizualne. Do tego zespół wykorzystał lampy emitujące nie tylko światło widzialne, lecz także podczerwone i UV-A oraz UV-B, aby lepiej imitować światło słoneczne.
To nie ostatni projekt grupy Innspace. Zespół rozpoczął pracę nad bazą na Wenus, która mogłaby się unosić na odpowiedniej wysokości w atmosferze, chroniąc astronautów przed wysokimi temperaturami panującymi na powierzchni tej planety (dochodzącymi do 400 stopni Celsjusza). „Chcemy wyjść poza swoją strefę komfortu i sprawdzić, na ile realne są plany zbudowania unoszącej się w powietrzu bazy na Wenus. Koncepcja ta była bardzo popularna kilkadziesiąt lat temu, a od tego czasu technologia znacznie się rozwinęła” – mówi Hubert Gross, konstruktor.
Zespół Innspace tworzą: Justyna Pelc, Piotr Torchała, Magdalena Łabowska, Beata Suścicka, Łukasz Sokołowski, Małgorzata Popiel, Hubert Gross, Arkadiusz Kołodziej, Ewa Borowska, Aleksandra Wilczyńska, Michał Garus, Cyrus Sidor i Marcin Zieliński. Partnerem projektu jest Hoya Lens Poland.
Więcej informacji o projektach zespołu można znaleźć na stronach: https://innspace.pl/, https://www.facebook.com/innspaceteam, https://www.instagram.com/innspaceteam/.
