Strona: Misja i strategia rozwoju / Wydział Budowy Maszyn i Lotnictwa

1.   Słowo wstępne.

2.   Informacje o wydziale.

2.1.     Historia wydziału.

2.2.     Wiodące dyscypliny naukowe wydziału.

2.3.     Jednostki organizacyjne wydziału.

2.4.     Wyzwania rozwojowe oraz rola wydziału.

3.  Wartości, misja, wizja i struktura strategii

3.1.     Wartości

3.2.     Misja. 

3.3.     Wizja. 

3.4.     Strategia.

4.  Programy rozwojowe wydziału.

PR.1.   Wspieranie rozwoju dyscyplin naukowych. 

PR.2.   Rozwój kształcenia akademickiego. 

PR.3.   Rozwój wspólnoty akademickiej wydziału.

PR.4.   Zrównoważone finanse wydziału.

PR.5.   Współpraca z otoczeniem.

PR.6.   Zarządzanie infrastrukturą wydziału.

PR.7.   Promocja wydziału.

5.  System wdrażania strategii 

5.1.     Struktura organizacyjna i odpowiedzialność.

5.2.     Dokumenty zarządcze.

5.3.     Metodyka zarządzania realizacją strategii

Strategia rozwoju Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza to dokument, który określa podstawowe priorytety oraz kierunki działania władz Wydziału oraz wydziałowej społeczności akademickiej.

Wydział, jako nieodłączna część Politechniki Rzeszowskiej, współuczestniczy w realizacji zadań określonych w Strategii rozwoju Uczelni. Poprzez dostosowanie wewnętrznych mechanizmów rozwojowych do dynamicznie zmieniających się uwarunkowań społecznych i gospodarczych, Wydział realizuje ambicję współtworzenia współczesnych trendów nauki i dydaktyki oraz budowania oferty o najwyższej jakości.

Realizując postanowienia niniejszej Strategii, budujemy jednostkę dynamiczną, rozwijającą się w sposób zrównoważony oraz szanującą potrzeby i perspektywy wszystkich środowisk Wspólnoty Akademickiej, a także otoczenia społeczno-gospodarczego. Dążymy do zwiększania potencjału i wzmocnienia pozycji Wydziału na forum lokalnym, ogólnopolskim i międzynarodowym.

Dla zapewnienia skutecznego oraz dynamicznego rozwoju Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa niezbędna jest najwyższej jakości organizacja pracy oparta o ściśle określone oraz powszechnie zrozumiałe cele. Dzięki opracowaniu, wdrożeniu i realizacji Strategii rozwoju Wydziału, możliwe będzie zarządzanie nim w sposób kompleksowy i wszechstronny. Za realizację zadań Strategii rozwoju Wydziału solidarną odpowiedzialność ponosi cała wydziałowa Wspólnota Akademicka, dla której realizacja zadań strategicznych ma przynieść zauważalne i wymierne, dalece pozytywne efekty.

Strategia rozwoju Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza jest programem, który dzięki wspólnej realizacji będzie niósł pozytywne efekty zarówno dla całej Wspólnoty Wydziału, jak i każdego z jej członków z osobna.

 

dr hab. inż. Adam Marciniec, prof. PRz
Dziekan Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa

Historia Wydziału sięga lat 60 XX wieku, kiedy na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 18 czerwca 1963 r. utworzono w Rzeszowie Wyższą Szkołę Inżynierską, składającą się wówczas z Wydziału Ogólnotechnicznego oraz Mechanicznego. Wydział Mechaniczny, który od 1988 r. funkcjonuje pod nazwą Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa, jest zatem najstarszym wydziałem Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza, powstałej z przekształcenia Wyższej Szkoły Inżynierskiej w roku 1974.

Od początku swojego istnienia, Wydział jest nierozerwalnie związany z lokalnym otoczeniem przemysłowym, kształcąc w szczególności kadry inżynierskie na potrzeby licznych w regionie zakładów pracy. Od czasu utworzenia, Wydział prowadzi kształcenie na kierunku Mechanika i budowa maszyn, które początkowo realizowano w ramach specjalności Technologia budowy maszyn oraz Aparatura chemiczna, w miejsce której w roku 1972 utworzono specjalność Lotnictwo ze specjalizacjami: Samoloty oraz Silniki lotnicze. W późniejszym okresie powołana została specjalizacja Awionika. W roku 1976 w ramach specjalności Lotnictwo rozpoczęto kształcenie na specjalizacji Pilotaż, która była wówczas unikalną w skali kraju, ukierunkowaną na kształcenie pilotów lotnictwa cywilnego. W 2005 r. specjalność Lotnictwo została wyodrębniona jako samodzielnie funkcjonujący kierunek Lotnictwo i kosmonautyka. W związku z dostrzeganymi potrzebami gospodarki narodowej oraz zainteresowaniami studentów, a także w miarę wzrostu potencjału dydaktycznego Wydziału, stopniowo tworzono pozostałe kierunki studiów: Zarządzanie i inżynieria produkcji (2001), Inżynieria środków transportu (2007; do 2020 pod nazwą Transport), Mechatronika (2009) oraz Inżynieria materiałowa (2010).

Dyscyplinami wiodącymi na Wydziale, czyli wybranymi przez większość pracowników naukowo-dydaktycznych oraz naukowych są Inżynieria Materiałowa oraz Inżynieria Mechaniczna. Zgodnie z wykazem podanym w rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 20 września 2018 r. w sprawie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych oraz dyscyplin artystycznych, zawierają się one w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych. Wymienione dyscypliny działają na podstawie: § 26 ust. 3 Statutu Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza z dnia 29 kwietnia 2021 r. w związku z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 poz. 1668 z późn. zm.). W skład rad dyscyplin wchodzą wszyscy nauczyciele akademiccy zatrudnieni w Uczelni na stanowiskach profesora i profesora uczelni w grupie pracowników badawczo-dydaktycznych i badawczych, którzy wskazali daną dyscyplinę jako pierwszą, zgodnie z oświadczeniem złożonym na podstawie art. 343 ust. 7 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 265 ust. 5 ww. ustawy. W skład Rady Dyscypliny Inżynieria Materiałowa wchodzi 12 osób; w skład Rady Dyscypliny Inżynieria Mechaniczna wchodzi 55 osób (dane z 03.11.2021). 

Aktywność naukowa i dydaktyczna pracowników PRz w obszarze obydwu dyscyplin obejmuje: prowadzenie badań naukowych, publikowanie wyników badań naukowych, opiekę naukową nad doktorantami, realizację prac doktorskich, zdobywanie stopni i tytułów naukowych, kształcenie studentów i doktorantów, opiekę naukową nad kołami naukowymi, popularyzację dyscypliny wśród pracowników PRz i poza nią, współpracę z działami gospodarki w zakresie realizacji wspólnych projektów naukowo-badawczych oraz tworzenie bazy ekspertów dla potrzeb środowiska.

W skład struktury Wydziału wchodzą jednostki organizacyjne odpowiadające wybranym obszarom działalności dydaktycznej i naukowej. Obecnie w ramach Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa funkcjonują:

• Katedra Awioniki i Sterowania
• Katedra Inżynierii Lotniczej i Kosmicznej
• Katedra Konstrukcji Maszyn
• Katedra Mechaniki Stosowanej i Robotyki
• Katedra Nauki o Materiałach
• Katedra Odlewnictwa i Spawalnictwa
• Katedra Pojazdów Samochodowych i Inżynierii Transportu
• Katedra Przeróbki Plastycznej
• Katedra Technik Wytwarzania i Automatyzacji
• Katedra Technologii Maszyn i Inżynierii Produkcji
• Pracowania Badań Konstrukcji Lotniczych
• Uczelniane Laboratorium Badań Materiałów dla Przemysłu Lotniczego
• Wydziałowe Laboratorium Badań Kół Zębatych
• Zakład Informatyki
• Zakład Termodynamiki

W strukturze organizacyjnej Wydziału znajdują się również liczne pracownie i laboratoria specjalistyczne umożliwiające prowadzenie wysokiej jakości badań naukowych oraz kształcenie studentów oparte o praktyczną realizację zadań laboratoryjnych.

Poza powyższymi jednostkami, dla zapewnienia wysokiej sprawności funkcjonowania Wydziału, ważną rolę pełni również Dziekanat, w strukturze którego znajdują się zarówno jednostki ogólnowydziałowe, jak i odpowiadające poszczególnym kierunkom studiów.

W swojej działalności Wydział współpracuje również z innymi jednostkami Uczelni, wśród których jako szczególnie istotne z punktu widzenia obszaru kształcenia i badań prowadzonych w ramach Wydziału, należy wskazać: Ośrodek Kształcenia Lotniczego Politechniki Rzeszowskiej oraz Akademicki Ośrodek Szybowcowy w Bezmiechowej.

Wydział Budowy Maszyn i Lotnictwa, jako najstarsza jednostka Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza ma w działalności Uczelni ugruntowaną rolę, której rozwój trwa od początków istnienia Uczelni. Wydział prowadzi kształcenie na sześciu kierunkach studiów oraz studiach podyplomowych. Ponadto, wspiera kształcenie doktorantów w ramach studiów doktoranckich oraz Szkoły Doktorskiej Nauk Inżynieryjno-Technicznych na Politechnice Rzeszowskiej, w tym w szczególności w dyscyplinach: Inżynieria Mechaniczna oraz Inżynieria Materiałowa. Wiodące dyscypliny Wydziału - Inżynieria Mechaniczna oraz Inżynieria Materiałowa posiadają uprawnienia odpowiednio do nadawania stopnia doktora habilitowanego oraz doktora.

Poza kształceniem, do najważniejszych zadań Wydziału należy prowadzenie działalności naukowej, w tym w szczególności realizacja krajowych i międzynarodowych projektów badawczych. Ważną rolę w życiu Wydziału pełni otoczenie przemysłowo-gospodarcze, z którym Wydział prowadzi ścisłą współpracę zarówno na płaszczyźnie naukowej, jak również dydaktycznej i organizacyjnej.

W swojej działalności Wydział identyfikuje się z wyzwaniami rozwojowymi Politechniki Rzeszowskiej, a także dostrzega własne, charakterystyczne wyzwania:

1. rosnącą konkurencję, która ma zarówno wymiar krajowy, jak i międzynarodowy oraz identyfikowana jest zarówno w obszarze kształcenia, jak i prowadzenia badań naukowych,
2. konieczność ciągłej ewaluacji oferty dydaktycznej z uwzględnieniem zmiennych potrzeb otoczenia oraz zmian demograficznych,
3. konieczność nieustannego identyfikowania współczesnych trendów naukowo-badawczych oraz dostosowywania się do nich w prowadzonej działalności,
4. konieczność umiędzynarodowienia działalności naukowej i dydaktycznej.

Poza realizacją głównych zadań w obszarze dydaktycznym i naukowym, Wydział dostrzega również swoją istotną rolę w podtrzymywaniu kultury akademickiej oraz kultywowaniu dorobku myśli inżynierskiej.

Wydział w pełni identyfikuje się z wartościami Uczelni określonymi w Strategii rozwoju Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza na lata 2021-2028. Do wartości tych należą:

• wiedza,
• profesjonalizm,
• innowacyjność,
• jakość,
• sprawność,
• szacunek,
• dostępność,
• współpraca,
• zrównoważony rozwój,
• rozwój kraju, regionu i miasta.

Wydział Budowy Maszyn i Lotnictwa jest wydziałem kształcącym w obszarze nauk inżynieryjno-technicznych, prowadzącym kształcenie i badania naukowe na światowym poziomie, z uwzględnieniem potrzeb otoczenia gospodarczego i społecznego. Zapewnia studentom, doktorantom i pracownikom przyjazną atmosferę pracy i rozwoju, a także nowoczesną infrastrukturę dydaktyczną oraz naukowo-badawczą. Buduje nowoczesną, otwartą, demokratyczną oraz proaktywną społeczność akademicką. Doskonaląc swoje działanie oraz rozwijając relacje z otoczeniem, skutecznie wykorzystuje szanse rozwojowe.

Wydział Budowy Maszyn i Lotnictwa utrzyma wysoki poziom działalności dydaktycznej i naukowej oraz będzie rozpoznawalną, wysoko ocenianą jednostką, docenianą wewnątrz Uczelni oraz na lokalnym, krajowym i międzynarodowym rynku dydaktycznym oraz w środowisku naukowym. 

Wydział będzie zapewniał atrakcyjne, dostosowane do potrzeb rynku pracy kierunki studiów, a także dokonywał ich nieustannej ewaluacji, dbając tym samym o ich atrakcyjny charakter, satysfakcję studentów oraz korelację z potrzebami otoczenia przemysłowo-gospodarczego. Wydział będzie stwarzał studentom warunki do uczestnictwa w aktywnościach dodatkowych, w tym w szczególności do prac badawczo-rozwojowych, wzbogacających ich wiedzę i doświadczenie. Oferta kształcenia Wydziału będzie rozwijana z uwzględnieniem zwiększenia jej dostępności i atrakcyjności dla studentów z innych regionów kraju oraz studentów zagranicznych.

Wydział będzie wspierał rozwój dyscyplin naukowych wiodących w jego działalności oraz dążył do wsparcia uzyskiwania przez nie wysokich kategorii w procesie ewaluacji. Rozwojowi będzie podlegać współpraca krajowa i międzynarodowa, która umożliwi realizację ambitnych projektów badawczych oraz wdrożeniowych. Rozwijana będzie także wymiana międzynarodowa naukowców, co przyczyni się do podniesienia jakości prowadzonych badań.

Wydział będzie umacniał więzi nawiązywane z otoczeniem gospodarczo-przemysłowym, dążył do podejmowania wspólnych inicjatyw oraz podnoszenia jakości i znaczenia współpracy zewnętrznej.

Ważnym elementem rozwoju Wydziału będzie troska o odpowiednią atmosferę pracy, skuteczną komunikację oraz budowanie silnych więzi w ramach wydziałowej Wspólnoty Akademickiej.

Wizja rozwoju Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa będzie realizowana przez Strategię Rozwoju Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa na lata 2021 - 2028.

Wdrażanie strategii będzie odbywać się za pomocą strategicznych programów rozwojowych:

PR.1.     Wspieranie rozwoju dyscyplin naukowych

PR.2.     Rozwój kształcenia akademickiego

PR.3.     Rozwój wspólnoty akademickiej wydziału

PR.4.     Zrównoważone finanse wydziału

PR.5.     Współpraca z otoczeniem

PR.6.     Zarządzanie infrastrukturą wydziału

PR.7.     Promocja wydziału

Za rozwój wiodących na Wydziale dyscyplin naukowych odpowiadają Rady tych dyscyplin oraz ich przewodniczący. Dyscypliny Inżynieria Materiałowa oraz Inżynieria Mechaniczna przyjęły plany rozwoju tych dyscyplin zawierające ich strategie rozwoju. Rada dyscypliny Inżynieria Mechaniczna przyjęła dnia 14 lipca 2021 r. Plan Rozwoju Dyscypliny Inżynieria Mechaniczna w Politechnice Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza, który stanowi Załącznik nr 1 do uchwały nr 15/07/2021 Rady Dyscypliny. Rada Dyscypliny Inżynieria Materiałowa Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza na posiedzeniu w dniu 03.02.2021 r. zatwierdziła Strategię Rozwoju Dyscypliny Inżynieria Materiałowa, która stanowi podstawę wyznaczania kierunków jej rozwoju w Uczelni.

Cele programu

CPR.1.1.  wspieranie rozwoju wiodących dyscyplin poprzez wspomaganie rozwoju pracowników w zakresie badań naukowych oraz budowanie przyjaznego środowiska dla prowadzenia prac badawczo-rozwojowych.

Podstawową rolą uczelni realizowaną na poziomie wydziału jest kształcenie akademickie, które obejmuje prowadzenie studiów I i II stopnia, organizację studiów podyplomowych oraz kursów i szkoleń.

Dostrzegając strategiczne znaczenie kształcenia w rozwoju Wydziału utworzono program rozwojowy PR.2. Rozwój kształcenia akademickiego, którego istotą jest utrzymanie wysokiej jakości kształcenia, systematyczne prowadzenie skutecznych działań ewaluacyjnych oraz podejmowanie decyzji sprzyjających rozwojowi w obszarze kształcenia. W ramach programu proponuje się ponadto zwiększenie wsparcia dla rozwoju kompetencyjnego kadry dydaktycznej.

W wyniku realizacji programu Wydział utrzyma wysoką pozycję na rynku edukacyjnym oraz będzie skutecznie dostosowywał się do zmieniających się potrzeb otoczenia oraz interesariuszy wewnętrznych i zewnętrznych.

Cele programu

CPR.2.1.   Wypracowanie i prowadzenie systemu wsparcia rozwoju kompetencji dydaktycznych nauczycieli akademickich oraz innych osób prowadzących zajęcia

CPR.2.2.   Efektywne prowadzenie działań ewaluacyjnych i rozwojowych dotyczących programów studiów

CPR.2.3.   Wzrost satysfakcji odbiorców oferty dydaktycznej Wydziału - studentów, słuchaczy oraz uczestników kursów i szkoleń

CPR.2.4.   Wzrost liczby odbiorców studiów podyplomowych, kursów i szkoleń

Najważniejszy filar Wydziału stanowi kapitał ludzki oraz tożsamość wspólnotowa. W skład wydziałowej wspólnoty akademickiej wchodzą wszyscy pracownicy, doktoranci oraz studenci. Wydział utożsamia się również z postaciami zasłużonymi oraz emerytowanymi pracownikami, absolwentami i innymi postaciami, które na przestrzeni lat pozostawiły ślad w jego historii.

Mając na celu najwyższą troskę o nieustanny, dynamiczny rozwój wszystkich środowisk wydziałowych oraz troskę o trwałość i jakość relacji międzyludzkich nawiązywanych wokół Wydziału, a także poszanowanie i kultywowanie pamięci historycznej, podjęto decyzję o uruchomieniu programu PR.3. Rozwój wspólnoty akademickiej wydziału. Niniejszy program ma na celu stwarzanie dobrych warunków rozwoju oraz współpracy międzyśrodowiskowej dla wszystkich środowisk Wydziału, a także utrzymanie troski i pamięci międzypokoleniowej.

W wyniku realizacji programu nastąpi wzrost satysfakcji wszystkich środowisk wydziałowych ze wsparcia otrzymywanego w procesach rozwojowych oraz umocnienie tożsamości wspólnotowej Wydziału.

Cele programu

CPR.3.1.  Rozwój wsparcia pracowników Wydziału

CPR.3.2.  Rozwój wsparcia studentów i doktorantów

CPR.3.3.  Poszerzenie międzyśrodowiskowych działań integrujących Wspólnotę Wydziału

CPR.3.4.  Poszerzenie obszarów współpracy z osobami zasłużonymi, pracownikami emerytowanymi oraz absolwentami

Zarządzanie zasobami finansowymi Wydziału odgrywa bardzo istotną rolę w realizacji strategii. Są one bowiem powiązane z zasobami rzeczowymi, które z kolei wpływają na realizację praktycznie wszystkich procesów poczynając od naukowych, poprzez dydaktyczne i na organizacyjnych kończąc.

Mając na uwadze znaczenie polityki finansowej dla rozwoju Wydziału, uruchomiono program rozwojowy PR.3. Zrównoważone finanse wydziału, będący częścią takiego samego programu znajdującego się w strategii Uczelni. Obejmuje on działania związane z pozyskiwaniem środków finansowych oraz określeniem zasad i kierunków ich wydatkowania. Zrównoważenie przejawia się w dążeniu do zachowania płynności finansowej.

W wyniku realizacji tego programu Wydział osiągnie stabilizację i możliwość zwiększania dochodów. Poprzez to Wydział będzie funkcjonował efektywnie i w zrównoważony sposób godził ambicje rozwojowe z koniecznością utrzymania płynności finansowej.

Cele programu

CPR.4.1.  Racjonalna realizacja planu budżetowego zapewniająca uzyskanie dodatniego wyniku finansowego

CPR.4.2.  Wspieranie wszelkich racjonalnych działań mających na celu zwiększenie dochodów i zmniejszanie kosztów

Dla współcześnie zarządzanego Wydziału otoczenie społeczno-gospodarcze należy rozumieć jako system wielu różnych podmiotów. Sieć takich wzajemnych relacji ułatwia budowanie konsorcjów, realizowanie projektów, wymianę wiedzy i doświadczeń. Prowadzi to do nawiązywania i utrzymywania trwałych i wzajemnie korzystnych więzi.

Wobec świadomości tego, jak istotna jest współpraca Wydziału z podmiotami zewnętrznymi, ustanowiono program PR.5. Współpraca z otoczeniem.

W ramach tego programu uwzględniono działania ukierunkowane na stworzenie systemu kooperacji Wydziału z podmiotami zewnętrznymi, do których zaliczyć można organizacje klastrowe (np. Dolina Lotnicza, Podkarpacka Dolina Wodorowa), izby przemysłowe, stowarzyszenia branżowe, przedsiębiorstwa, instytucje sektora publicznego oraz inne podmioty istotne z punktu widzenia Wydziału i otoczenia społeczno-gospodarczego.

Wynikiem poprawnie realizowanej współpracy z otoczeniem społeczno–gospodarczym, będzie zacieśnienie współpracy oraz inne korzyści, w tym również finansowe.

Cele programu

CPR.5.1.  Poprawa efektywności kontaktów z przedstawicielami otoczenia przemysłowego, gospodarczego i społecznego

CPR.5.2.  Doskonalenie współpracy i koordynacji działań z otoczeniem społeczno-gospodarczym

Infrastruktura Wydziału jest ważnym elementem spajającym potencjał pracowników z efektami ich pracy zawodowej. Aby efekty te były zadowalające niezbędnym jest utrzymanie i doskonalenie odpowiedniej jakości infrastruktury. Inwestowanie w infrastrukturę to również budowanie przyszłości, która zaczyna się dzisiaj.

W ramach skutecznego realizowania działań związanych z infrastrukturą uruchomiono na Wydziale Program PR.6. Zarządzanie infrastrukturą wydziału.

Jest on ukierunkowany na działania związane z budową i modernizacją oraz z ciągłym rozwojem infrastruktury technicznej.

W wyniku realizacji programu Wydział będzie dysponował sprawną i dopasowana do potrzeb infrastrukturą pozwalającą realizować ambitne zamierzenia.

Cele programu

CPR.6.1.   Podnoszenie standardu pomieszczeń dydaktycznych i pracowniczych

CPR.6.2.    Rozwijanie parku laboratoriów badawczych

W dzisiejszych czasach odpowiednie promowanie marki wydziału stanowi jeden z kluczowych elementów decydujących o jego pozycji na rynku usług edukacyjnych i naukowych. Dynamicznie zmieniające się standardy marketingu, w tym kreowania wizerunku marki wymagają kreatywnego zarządzania działalnością promocyjno-komunikacyjną.

W związku ze świadomością znaczenia wizerunku marki Wydziału utworzono program PR.7. Promocja wydziału, który ma na celu rozbudowanie oraz systematyczne poprawianie jakości mechanizmów komunikacyjnych i promocyjnych Wydziału.

W wyniku realizacji programu marka Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa będzie lepiej rozpoznawalna, będzie budziła pozytywne skojarzenia oraz będzie pojawiała się w kanałach komunikacji i promocji zgodnych ze współczesnymi trendami, co przełoży się na wzrost zainteresowania jego ofertą dydaktyczną, naukową oraz możliwościami innego rodzaju współpracy.

Cele programu

CPR.7.1.  Opracowanie i realizacja strategii marketingowej Wydziału

CPR.7.2.  Prowadzenie działań promocyjnych i komunikacyjnych z wykorzystaniem współczesnych narzędzi marketingowych

CPR.7.3.  Wzrost znaczenia Wydziału jako instytucji eksperckiej współpracującej ze środowiskiem medialnym, w tym w szczególności popularno-naukowym

Macierz powiązań programów rozwojowych Wydziału z programami rozwojowymi uczelni

Na potrzeby strategii powołano strukturę organizacyjną obejmującą następujące role:

• przewodniczący programów rozwojowych,

• właściciel programu,

• kierownik programu,

• zespół programu,

 

Przewodniczący programów rozwojowych to osoba odpowiedzialna za wdrożenie strategii oraz osiągnięcie przyjętych celów strategicznych. Rolę tę pełni dziekan Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa Politechniki Rzeszowskiej.

Właściciel programu to osoba z kierownictwa Wydziału podejmująca decyzje strategiczne dotyczące programu, w szczególności jego celów operacyjnych oraz uruchomienia, modyfikacji lub wygaszenia projektów realizowanych w ramach programu. Włąściciel raaportuje przewodniczącemu programów rozwojowych postępy w osiąganiu celów i z realizacji programu.

Kierownik programu to osoba odpowiedzialna operacyjnie za realizację strategicznego programu rozwojowego. Kierownik koordynuje prace związane z programem. W szczególności nadzoruje realizację programu poprzez monitorowanie celów programowych. Podejmuje działania doskonalące w ramach programu. Raportuje właścicielowi programu postępy w osiąganiu celów i z realizacji programu. Do realizacji działań Kierownik może powołać zespół ds. realizacji programu.

Szczegółowe zasady realizacji wskazanych ról zawiera metodyka zarządzania realizacją strategii.

Dalej określono założenia struktury organizacyjnej, w ramach której będzie następować wdrożenie strategii.

Do zarządzania wdrożeniem strategii zostanie wykorzystana dokumentacja systemowa w postaci Karty programu.

Karta Programu to zbiór informacji zarządczych, zawierający podstawowe informacje organizacyjne, planistyczne i sprawozdawcze na temat danego programu rozwojowego.

W celu prawidłowej realizacji strategii stosuje się dedykowaną metodykę obejmująca zasady realizacji ról w strukturze organizacyjnej powołanej na potrzeby wdrożenia strategii, oraz zasady ich stosowania.

Metodyka opiera się na założeniach zintegrowanego podejścia procesowo-systemowego.